ANILAR ÖPTÜ DUDAKLARIMDAN...
(..çok zaman sonra belki de sen..)
sesi soluğu kesilmiş bir aşkın ortasından yürüyoruz
acılarımızı saramayacak kadar uzağız artık
kirpiklerimizde beslenen düşler,
yeni doğacak sevgililere miras düşünüyorum da,
belki biz sevgiyi değil,
hep ayrılığı büyüttük seninle
çıplak bedenlerimizden akan özlemler yanılttı bizi
yağmur yağarken anımsadığın ben değil,
yalnızlığındı belki de ve ben yalnızlığını bile özledim desem,
beni duyamayacak kadar sessizsin artık
nakaratındayım anıların
beni bu gece dehlizlere sürükleyen Timur Selçuk,
babasının şarkılarını söylüyor öyle hüzünlü,
öyle hasret,
öyle tutkulu ben de senin şarkılarını söylüyorum
is gibi, sus gibi,
öyle vurgulu kaçırıp getireyim kendimi yanına bir an için desem,
sana sarılamayacak kadar yorgunum artık
dağınıklığını toparlarken odamın,
elimde kaldı bir kitabın içinden düşen resmin
göz göze geldik bir an,
gözlerinde 'seni seviyorum' bakışın
kara çalılar ardına saklanan sinsi bir isyan kaşıdı yüreğimi
resimlerde kalacak kadar yabancı değildik
o zaman her şeyden önce dostumdun,
ıslak hüznümü bile varlığınla gülümsetebildiğim
şimdi gözlerinde yeniden kulaç atmak istiyorum desem,
mavilerinde yüzemeyecek kadar bitkinim artık
nerede yanlış yaptığımı itiraf etmedi aşk
ilam kağıtları birikmiş bir sevda duluyum
şarkıların sakiliğini tek başıma yapıyorum,
rakı makamına göre kadehe doluyor bilirsin işte,
artık sevmek istemeyen kadınlık halleri an geliyor,
kalbim kanatlanıp göğüs kafesine girmek istiyor desem,
semalarında süzülemeyecek kadar yaralıyım artık
ağdalı sevdim seni ama yapışkan değil
sevmek çekip gitmekti gerektiğinde,
bunu bildim sadece şiirlerimde konuşabildim,
bağıra..çağıra kızdın ve kırıldın
sitemlerimin tavşan dudaklarına belki ama sevdim seni,
ayazda..
boranda ah o sadekâr ellerin bedenime yeniden dokunsa desem,
ellerini bedenimde tutamayacak kadar titriyorum artık
bir kedi gözlerimin içine baktı ruhumdan bir deniz geçti,
dalgaları göğsüme çarpttı
antika bir fincanda iç çekişlerim kaldı gül kurusu perdeler,
mutluluğuma kapandı anılar dudaklarımı öptü,
dudaklarım sızladı çok zaman sonra sen de öp beni desem,
öpüşlerimiz bizi yakacak kadar sıcak değil artık ve sen,
her şeye rağmen gelip, 'seni seviyorum' desen,
bu iki kelimeden ölesiye korkuyorum artık..
Pelin Onay
Bu kadar güzel bir şiire neden hala yorum yazılmaz anlam vermek güç. Türkçe'yi bu kadar güzel kullanan bir şaire pek rastlanılmıyor bu günlerde. Yazana da yayınlayana da teşekkürler.
YanıtlaSilTeşekkürler ilginiz ve alakanız için sevgili doktor,bu sayfamda ilk yorum yazan ziyaretçim olmanızdan mutluluk duydum.
YanıtlaSilGüzel şiirlerinizde buluşmak dileğiyle saygılar sevgiler.
Hoşçakalın.
slm degerli dostum
YanıtlaSilNe güzel şiirler bu güzel şiirleri paylaştığın için tşk
sağlık ve sıhet dilerim
r.çiloğlu