Küfret Diyor Şeytan
Son yağmurlar yıkayınca fark ettim ki;
İhtişamlı papağan giysilerinizin,
Rengarenk boyaları akmış bir anda.
Gözlerimizi kamaştırırken ışığınız,
Akbabalarmışsınız leşten lokma kopartan.
Anlamadı sizi yüreğimin akı,
Çocukta değildim oysa…
Masalları öldüren sizmişsiniz,
Sizmişsiniz düşlere kurşun sıkan,
Hançerlerken umutları sırtından,
Paraya el pençe divan,
Siz...
Piç sevdalar doğuran sizler,
Bir o kadar da mor ceninler bırakmışsınız geride.
Kan tükürmüşsünüz ağzınızı her açtığınızda.
Mahremi iğfal edip,
Et çiğnemişsiniz sakız niyetine hesapsızca.
Küfret diyor Şeytan,
Ana avrat küfret…
Mey getir saki, dolaşsın dilim
Dolaşsın ki;
Bahanem olsun,
Söverken içim…
Nevin Koçoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder