PELİN ONAY ŞİİRLERİ...

BENİ ARTIK SEVMEYİN

İnandığım değerleri kaldırdım çeyiz sandığıma sakladım..

kenarlarını tığla ördüğüm umutlarımın arasına

parmaklarımda naftalin kokusu alışamadım unutulmaya

kaç yaşında sevdim ben bu yalnızlığı.?

hangi yürek öncüsü oldu ezinç taşkınlıklarımın..?

bana düşen artık susmaktır

toplamından taşıyorum iç acılarımın

defterimin arasında kurutulmuş anılar

yüzlerinde palyaço gülüşleri kimbilir.

hangi sevdadan kalma

isyan perdesini indirdi gece, suya yansıdı öksüzlüğüm

şehrin kapılarını tutsun bütün yıldızlar,

yoksa firar edip kaçacak hüznüm

sevdiğim erkekler geliyor aklıma

bir çocuk gibi usulca sokulup, bir nehir gibi akıp giden erkekler

ama sen son vurgunum..

en çok vurulduğum

veda mektubun hala cüzdanımda

biraz yırtıldı ve buruştu ama tek kanıtı biten bir aşkın

yoksa kimse inanmıyor ayrıldığımıza

ah bu ben grameri bozuk bir hikayenin içinde,

yüklemini kaybetmiş bir cümle gibiyim

sindire sindire yaşamalı ayrılıkları da belki de bu yüzden

hala aşık gibiyim hangi kırgınlığın içinde boğuldu gülüşlerim...?

iğnesi kırılmış bir plak gibi dönüyorum olduğum yerde

ve şarkılarımı kusamıyorum gücenik makamından eserler dinleyemediniz,

hepinizden özür diliyorum çok erken susturuldum

bu yüzden bu üç boyutlu sarhoşluklar

fasl-ı şahane yıkılışlar alnımda eksik bir veda busesi,

mümkün değil sevilemez ayrılıklar

sol göğsüm yanık göğsüm nasıl da zor sevgi aramak

resimlerde bir çocuk olsam kolaydı ama büyüdüm

beni artık sevmeyin tuza yatırdım gönlümü düşlerimin yanına

gözlerimde esrik bir sızı, alışamadım unutulmaya ...

Pelin Onay